Vetoryl 60mg Caps 3x10

Doeldier : honden

Voor de behandeling van hypofyseafhankelijk en bijnierafhankelijk hyperadrenocorticisme (de

ziekte en het syndroom van Cushing) bij honden.

Per capsule: 60 mg trilostane.

Harde gelatinecapsules met een ivoorkleurig lichaam en een zwart kapsel, met daarop 'VETORYL 60 mg' gedrukt.

Interactie met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie:

De mogelijkheid van interacties met andere geneesmiddelen is niet specifiek onderzocht.

Aangezien hyperadrenocorticisme doorgaans optreedt bij oudere honden, zullen vele ook gelijktijdig andere medicatie krijgen. In klinische onderzoeken werden geen interacties waargenomen.

Er moet rekening worden gehouden met het risico op ontwikkeling van hyperkaliëmie als trilostane wordt gebruikt samen met kaliumsparende diuretica of ACE-inhibitoren. Het gelijktijdige gebruik van deze middelen mag alleen overwogen worden na een baten-risico analysedoor de dierenarts, aangezien enkele gevallen van fatale afloop werden gemeld (waaronder plotselinge dood) bij honden die gelijktijdig werden behandeld met trilostane en een ACE-inhibitor.

7. Bijwerkingen Hond: Soms (1 tot 10 dieren/1.000 behandelde dieren): Lethargiea,b, anorexie (verlies van eetlust)a,b Brakena,b, diarreea,b Zelden (1 tot 10 dieren/10.000 behandelde dieren): Hypoadrenocorticismec Hypersalivatie (toegenomen speekselvorming)d, opgeblazend Ataxie (ongecoördineerd)d, spiertremord Huidaandoeningend Nierinsufficiëntiee Artritise Zwaktea,b Zeer zelden (<1 dier/10.000 behandelde dieren, inclusief geïsoleerde meldingen): Adrenale necrosef Plotselinge dood a geassocieerd met iatrogeen hypoadrenocorticisme, vooral wanneer de monitoring niet adequaat is; doorgaans omkeerbaar binnen een wisselende periode na het stopzetting van de behandeling. b waargenomen bij honden behandeld met trilostane in afwezigheid van aangetoond hypoadrenocorticisme. c met inbegrip van een acute crisis van de ziekte van Addison (collaps). d mild. e onthuld door behandeling met het diergeneesmiddel wegens een daling van de concentraties van endogene corticosteroïden. f kan resulteren in hypoadrenocorticisme. Een corticosteroïddervingssyndroom of hypocortisolemie moet onderscheiden worden van hypoadrenocorticisme door een evaluatie van de elektrolyten in het serum.

Niet gebruiken bij honden met een gewicht van minder dan 10 kg.

Niet gebruiken bij dieren die lijden aan een primaire leveraandoening en/of nierinsufficiëntie.

Niet gebruiken bij overgevoeligheid voor het werkzame bestanddeel of één van de hulpstoffen.

1. Dosering voor elke diersoort, toedieningswijzen en toedieningswegen

Voor oraal gebruik.

De startdosering voor de behandeling is ongeveer 2 mg/kg, afhankelijk van de beschikbare combinaties van capsules. Eenmaal daags met voeding toedienen.

Om een juiste dosering te waarborgen dient het lichaamsgewicht zo nauwkeurig mogelijk bepaald te worden.

Bepaal de dosis volgens de individuele respons zoals vastgesteld door middel van de monitoring (zie hieronder). Indien een dosisverhoging nodig is, gebruik dan combinaties van capsules om de dosis, die één maal per dag wordt verstrekt, langzaam te verhogen. Een grote keuze aan capsules van verschillende sterktes maakt het mogelijk om een optimale dosering te vinden voor de individuele hond. Dien de laagst mogelijke dosering toe om klinische verschijnselen onder controle te houden.

In het geval dat verschijnselen uiteindelijk niet voldoende onder controle kunnen worden gehouden voor een periode van 24 uur tussen 2 doses, overweeg dan om de dagelijkse dosis te verhogen met maximaal 50% en om de dosis te verdelen in 2 gelijke toedieningen, één 's morgens en één 's avonds.

Een klein aantal dieren kan beduidend hogere doses vereisen dan 10 mg per kg lichaamsgewicht per dag. In die situaties moet een adequate bijkomende monitoring worden geïmplementeerd.